We schrijven 1970 en het is een bruisende tijd. De vrijdenkers vieren hoogtij en uit allerlei donkere hoeken en gaten kruipen kunstenaars en muzikanten het daglicht tegemoet, ook in Aalsmeer. Op het gebied van kunst en cultuur is er ook in Aalsmeer het nodige te beleven. De groepstentoonstelling in de kelder van het Raadhuis, tijdens de corsoweek,  is mijn eerste kennismaking met het werk van Liesbeth.

Ik was daar met de Hobo String Band, ter opluistering van de opening op 3 september.  Het contact met Liesbeth is na deze eerste kennismaking gebleven, soms in wat meer dan weer in wat mindere mate. In de periode dat ik bij haar schoonvader, architect Berghoef, op kantoor werkte kwamen we elkaar zo af en toe tegen. Altijd was het contact hartelijk en liefdevol.

Aan het einde van de jaren zeventig, toen er in Aalsmeer een beweging ontstond die het van harte oneens was met de Aalsmeerse politieke gang van zaken was ook Liesbeth van de partij. Deze beweging is later, mede door de inzet van Coq scheltens en vele anderen, de onafhankelijke partij Aalsmeerse Belangen geworden. Menige vergadering is er bij haar in huis gehouden, dat was gemakkelijk omdat er dan geen oppas verzorgd hoefde te worden en er was altijd tijd en ruimte. Mede door de inzet van Liesbeth is de aandacht vanAB altijd op kunst en cultuur gericht geweest.

Toen ik jaren later, het is inmiddels 1990, tijdens het organiseren van een tentoonstelling over Prof. Berghoef in het Oude Raadhuis, een beroep op haar deed om in contact te komen met de familie Berghoef was dat geen enkel probleem.  Na de tentoonstelling heb ik op verzoek van mevrouw Berghoef het gehele persoonlijke archief van Berghoef naar Aalsmeer gehaald. Met de kennis van Liesbeth over de familie Berghoef, hebben we menig uurtje doorgebracht bij het inventariseren van het persoonlijke archief. Gesprekken gevoerd over de stapels foto’s en dia’s,  tekeningen en schetsen, alles hebben we geïnventariseerd en naar de diverse archieven gebracht. Nooit was het een probleem om even aan te lopen en haar te bellen om raad.

In 2002 werd het contact weer intensiever, Liesbeth vroeg mij te helpen met het realiseren van een atelierwoning aangebouwd aan het bestaande pand in de Wilgenlaan. Anne Kee en Jan zouden dan in de oude woning gaan wonen en zij in de nieuw te bouwen atelierwoning. Na vele sessies schetsen, praten, nog meer schetsen en nog meer praten is er mooie atelierwoning op papier gekomen. Een huisje met atelierruimte die helemaal om haar heen paste. Toen we na een lange periode eindelijk een 1e paal konden slaan was ze helemaal gelukkig, eindelijk zou er een droom waar worden. Het is jammer dat zij er maar zo kort van heeft mogen genieten en dat we nu moeten zeggen,

Dit was het dan…………….

Dick Kuin