In het grootste dagblad van Nederland stond het breed uitgemeten op de voorpagina;
“Jan Mulder verlaat Nederland”. Mijn eerste reactie liet niets te raden; eindelijk!
Want laten we eerlijk zijn, wanneer je bij onze zuiderburen 250.000 euro per jaar kunt ontvangen voor het schrijven van een column in een dagblad, dan blijf je toch niet in Nederland waar je bij “DWDD” en als vaste gast bij de grootverdiener Jack van Gelder in “Studio Voetbal” slechts zo’n 2500 euro per uitzending krijgt. Snel rekenend kom je dan op zo’n 130.000 euro, laten we het maar afronden op 150.000 euro. Dus oprotten, ga maar naar België!
Want missen zullen we hem niet echt. Bij “Studio Voetbal” is het zijn gewoonte om anderen zo veel mogelijk in de rede te vallen en stellingen te poneren die kant nog wal raken. Altijd het hoogste woord en zelden iets zinnigs.
Het enige dat ik zo af en toe zal gaan missen is de maandelijks terugkerende rubriek in “DWDD”, de 5 meest grote ergernissen van de maand. Zo af en toe zitten daar wel leuke momenten in, maar om daar nu zoveel geld voor neer te leggen gaat mij iets te ver.
Uit het artikel blijkt ook dat de familie Mulder zeer aan elkaar gehecht is, komt dat even goed uit, want dan gaat Joeri Mulder waarschijnlijk wel met zijn vader mee. Zijn we ook van zijn analytische opmerkingen tijdens de studio sport wedstrijden af.
Phoe, phoe, wordt het toch weer leuk op de voetbal avonden.
Over voetbal gesproken, er gaan geruchten dat Mulder voor dat bedrag ook nog de opstelling van het Belgische Nationale Team, de Rode Duivels, gaat maken en ook nog de coaching van het team op zich neemt. Dan komen de Belgen er toch met een koopje vanaf, zou ik zo zeggen. Misschien liggen er voor Mulder wel meer schone taken te wachten bij onze zuiderburen.
Het stuk lezende begon ik me toch wel zorgen te maken, want het gaat pas gebeuren als zijn moeder, inmiddels de negentig gepasseerd, is overleden. Voor mevrouw Mulder hoop ik dat ze nog lang mag leven, maar misschien kan zij Jan overreden om wat eerder naar België te emigreren en niet haar dood af te wachten.
Dick Kuin
