Uiteraard is het heel verleidelijk om te verhalen over de Elfstedenkoorts en de Tocht der Tochten. Maar ik moet helaas iets urgenters aan de orde stellen. Want vanochtend was het weer zover. Ik parkeerde mijn auto op het Raadhuisplein. Nietsvermoedend, een beetje slaperig nog, stapte ik uit. En daar stond ik dus in een hondendrol. Midden op de parkeerplaats naast mijn auto. Gelukkig wel bevroren dus de schade viel mee. Maar hoe krijg je het toch voor elkaar om daar je hond te laten poepen? En het vervolgens niet op te ruimen? Ik snap daar dus werkelijk helemaal niks van.

In november vorig jaar werd er tijdens de Algemene Beschouwingen gesproken over overlast van hondenpoep. Han Carpay sprak op zijn website over ‘Live uit het hondenpoeptheater’ en lardeerde dit met vrolijke foto’s.
En de afgelopen weken was hondenpoep ook landelijk een ‘trending topic’. Het is immers nog steeds volksergernis nummer 1. In januari vond zelfs een heus symposium plaats waar zo’n 60 gemeenten in gesprek gingen over een passende manier om dit maatschappelijk probleem te lijf te gaan. Overdreven? Nee, dat vind ik niet. Per jaar wordt er zo’n 126 miljoen (!!) kilo hondenpoep geproduceerd waarvan een fors deel gewoon op straat, in groenstroken en op grasvelden blijft liggen. Ik vind het ronduit walgelijk. In de zomer durf je geen wandelingetje over het Stokkeland meer te maken omdat je over je nek gaat van de stank. Kinderen kunnen op veel trapveldjes niet meer spelen of voetballen zonder in de hondendrek te staan. Bah.

Het probleem benoemen is overigens simpel. De oplossing is helaas veel minder makkelijk te vinden. Natuurlijk is het opruimen verplicht op basis van de APV en kunnen we daarop handhaven. Maar handhaving is lastig en vooral zeer arbeidsintensief. Bovendien krijg je wel een beetje een ‘1984’ gevoel als de handhavers achter de bosjes moeten gaan zitten om een heterdaadje te scoren. Handhaving zou effectief kunnen zijn als de boetes maar hoog genoeg zijn en de pakkans groot. En juist dat laatste zie ik niet zo snel gebeuren. Tenzij we daarvoor de Animal Cops kunnen inzetten, natuurlijk. Ik stel me dan een soort CSI voor. Van alle honden wordt een DNA-database opgesteld en als er een drol wordt gevonden, wordt razendvlug DNA-onderzoek op de sporen gepleegd. Op die manier is de dader snel getraceerd. Kassa! Lijkt me trouwens een razend interessant script voor een nieuwe serie van John de Mol. The Voice of Holland hebben we nu wel een beetje gezien. Tijd voor iets nieuws! En als het een beetje saai wordt, doen we ook alle katten erbij. Lieve beesten, misschien, maar die ‘huisdieren’ poepen bij mij de hele tuin onder. Om gek van te worden. En stinken…

Maar goed, de enige effectieve oplossing is natuurlijk dat alle huisdierbezitters zich aan de afspraken houden. Opruimen in een zakje en gewoon in een afvalbak deponeren, desnoods thuis. En dus niet met zakje en al in de bosjes gooien.. Ik denk serieus dat er iets moet veranderen want anders zie ik het er nog wel een keer van komen dat er een debat gaat ontstaan over een ‘hondenverbod’. Maar volgens mij willen we dat niet, toch?
En laten we nu dan meteen afspreken dat we al die blikjes, flesjes, troep en andere bende ook weer thuis in de vuilnisbak gooien en niet meer overal neersmijten. Op die manier zien onze bosjes, veldjes en plantsoenen er een stuk leuker uit, kost het schoonhouden minder geld en kunnen we misschien de gemeentebelasting een beetje verlagen. Kom op, mensen, de beschaving bewaren is in dit geval echt een hele kleine moeite.